Aby wyświetlić polskie napisy w filmie, kliknij „koło zębate” i włącz napisy po angielsku. Następnie zmień je na automatycznie tłumaczone na język polski.
Astanga joga to kompleksowy system duchowy oparty na ośmiu gałęziach, które prowadzą do rozwoju duchowego i osobistego spełnienia. Jest to holistyczna ścieżka, która łączy w sobie takie gałęzie jak: etykę, ćwiczenia fizyczne i oddechowe, kontrolowanie zmysłów, koncentrację, medytację i osiągnięcie pełnej samorealizacji. Poprzez tych osiem gałęzi, Astanga Jogin dąży do równowagi, zrozumienia siebie i osiągnięcia jedności z Absolutem. Poniżej znajdziesz opis ośmiu gałęzi Astanga Jogi:
Pierwsza gałąź dotyczy etyki społecznej i moralności. Składa się z pięciu zasad:
Druga gałąź skupia się na etyce osobistej i samodyscyplinie. Obejmuje pięć następujących zasad:
Joga Asana to trzecia gałąź Astanga Jogi, która jest obecnie bardzo popularna i dostępna dla wielu praktykujących. Asana jest praktyką, która pozwala nam znaleźć jedność między ciałem, umysłem i duchem. Jest to sposób na urzeczywistnienie integralności naszej istoty poprzez zdobywanie kontroli nad ciałem i umysłem.
Asana to nie tylko wykonywanie fizycznych pozycji, ale także stan umysłu. To połączenie siły, wytrzymałości i elastyczności z głębokim skupieniem. Poprzez Asanę uczymy się samokontroli, cierpliwości i dbania o własne ciało. Jest to subtelna gra między ciałem a umysłem, która pomaga zrozumieć naturę naszego istnienia.
W praktyce Asany, naszym celem jest nie tylko osiągnięcie idealnej pozycji, ale także zachowanie równowagi i stabilności w tej pozycji. Asana pomaga nam wykształcać zdolność rozpoznawania i pokonywania swoich ograniczeń fizycznych i umysłowych. To jest proces, w którym ciało i umysł stają się narzędziami, których świadomie używamy na ścieżce astanga jogi.
Asana uczy nas pokory i skromności wobec naszej fizycznej formy, ale również doceniania i szanowania jej potencjału. Praktyka Asany pomaga w uzyskaniu zdrowia i równowagi ciała oraz w harmonizacji umysłu. To nie tylko sposób na zdobywanie siły fizycznej, ale również na osiągnięcie równowagi ducha.
Warto zrozumieć, że praktyka Asany nie polega na rywalizacji z innymi ani na osiągnięciu pozycji, które wydają się niemożliwe. To jest proces rozwoju, który trwa przez całe życie. Asana to jedno z narzędzi do odkrywania własnej natury i osiągania jedności z Absolutem.
Pranayama to czwarta z ośmiu gałęzi astanga jogi i polega na doskonaleniu kontroli nad oddechem. W pranayamie skupiamy się na oddechu jako żywotnym łączniku między ciałem, umysłem i duchem. Jest to kluczowa praktyka w kierunku zrozumienia i manipulacji energią życiową - praną.
W pranayamie uczymy się świadomego oddychania i kontrolowania przepływu energii w ciele. Nie chodzi tu tylko o doskonalenie procesu fizycznego oddychania, ale także o uzyskanie dostępu do subtelniejszych poziomów energii w naszym organizmie. Pranayama pozwala nam doświadczyć, jak subtelna energia życia (prana) wpływa na naszą świadomość i emocje.
W praktyce pranayamy uczymy się różnych technik oddechowych, takich jak głębokie oddychanie brzuszne (ujjayi pranayama), zatrzymywanie oddechu (kumbhaka), czy też równomierny oddech (sama vritti pranayama). Te techniki pozwalają nam kontrolować i uspokajać umysł oraz regulować naszą energię wewnętrzną.
Pranayama jest praktyką, która pomaga osiągnąć jedność między ciałem i umysłem poprzez kontrolę oddechu. Jest to również środek do rozwijania wewnętrznrgo spokoju, koncentracji i równowagi emocjonalnej. Poprzez pranayamę uczymy się lepiej radzić sobie ze stresem, poprawiamy zdolność koncentracji, podnosimy naszą świadomość ciała i umysłu na wyższy poziom.
Pamiętaj, że praktyka pranayamy wymaga cierpliwości i regularności oraz asysty wykwalifikowanego nauczyciela. Jest to proces, który przynosi korzyści nie tylko na poziomie fizycznym, ale również mentalnym, emocjonalnym i energetycznym. Pranayama jest kluczowym narzędziem do poznawania natury oddechu i przepływu subtelnych energii w naszym ciele.
Pratyahara to piąta z ośmiu gałęzi astanga jogi i praktyka wycofywania zmysłów od bodźców zewnętrznych. Jest to kluczowy krok w procesie osiągania kontroli nad umysłem i osiągnięcia wewnętrznego spokoju.
W pratyaharze uczymy się odwracać uwagę od bodźców zmysłów, które nas rozpraszają, i kierować ją w głąb siebie. To oznacza, że przestajemy być kontrolowani przez dźwięki, zapachy, smaki, wrażenia dotykowe i widoki. Zamiast tego, zaczynamy skupiać się na wewnętrznych aspektach doświadczenia.
Pratyahara jest mostem między zewnętrznym światem zmysłów a wewnętrznym światem introspekcji. To praktyka, która pozwala nam rozumieć, jakie bodźce wpływają na nasze reakcje i emocje. Pozwala to na większą kontrolę nad naszym umysłem i emocjami.
Pratyahara to kluczowy punkt dla przejścia do dalszych etapów jogi, takich jak dharana (jednopunktowe skupienie) i dhyana (medytacja), ponieważ pomaga w opanowaniu umysłu. To praktyka, która pozwala nam doświadczyć stanu wyzwolenia, w którym nie jesteśny już niewolnikami naszych zmysłów, ale możemy świadonie wybierać, na czym skupiamy swoją uwagę i co robimy.
Pratyahara jest procesem stopniowym, który rozwija się w miarę regularnej praktyki. Pomaga nam podnosić świadomość i zwiększać kontrolę nad umysłem oraz osiągać coraz głębszy poziom introspekcji. Jest bardzo ważnym etapem praktyki astanga jogi, który pomaga w rozwoju wewnętrznej kontroli i spokoju, otwierając drogę do dalszych praktyk medytacyjnych.
Dharana to szósta gałąź astanga jogi, która oznacza jednopunktowe skupienie lub pełną koncentrację umysłu. Jest to kontynuacja procesu rozpoczętego w poprzedniego etapu - pratyahary (kontrolowania zmysłów). Praktykowanie dharany polega na utrzymywaniu całej swojej uwagi na jednym punkcie przez długi czas.
Podczas praktyki dharany uczymy się skupiać naszą uwagę na jednym obiekcie lub myśli. Może to być mantra, obraz, świeca lub inny przedmiot. Celem dharany jest osiągnięcie jedności umysłu, gdzie wszelkie rozproszone myśli są skupione na wybranym punkcie. Dharana pomaga w uspokojeniu umysłu i zwiększeniu kontroli nad nim.
Kluczowym aspektem dharany jest kontynuacja i stabilność skupienia. Nie chodzi tu tylko o chwilowe skoncentrowanie uwagi, ale o utrzymanie tego stanu przez długi czas. Ta praktyka ma na celu wyciszenie umysłu i osiągnięcie stanu skupienia, który prowadzi do medytacji.
Dharana jest kluczowym etapem w procesie medytacji, ponieważ pomaga w uspokojeniu fal myśli i umożliwia wejście w bardziej spokojny stan medytacyjny. To umiejętność skupienia uwagi, która prowadzi do bardziej zaawansowanych praktyk medytacyjnych, takich jak dhyana (medytacja) i samadhi (stan jedności z Boskością).
W praktyce dharany uczymy się kontrolować nasz umysł i kierować go ku jednemu punktowi, co prowadzi do wewnętrznego spokoju. Uspokojenie umysłu i poprawa koncentracji otwiera drogę do medytacji i głębszych aspektów duchowego rozwoju.
Dhyana, często nazywana medytacją, stanowi siódmą gałąź astanga jogi. To etap, który następuje po dharanie (skupieniu) i jest naturalnym rozwinięciem tej praktyki. Dhyana oznacza stan kontemplacji lub spokojnego, ciągłego skupienia umysłu na transcendentalnym obiekcie medytacji. W odróżnieniu od dharany, na tym etapie astanga jogi obiekt ma którym skupiamy uwagę nie może być materialny. Podczas dhyany praktykujący stara się utrzymać ciągłe skupienie na duchowym obiekcie medytacji, którym jest Absolutna Prawda.
Kolejna różnica między dharaną a dhyaną polega na tym, że w dharanie umysł jedynie koncentruje się na obiekcie, a medytujący przyjmuje pozycję obserwatora. W dhyanie umysł łączy z transcendentalnym obiektem medytacji, a medytujący coraz pełniej doświadcza swojej duchowej natury, zanurzjąc się w transcendencji.
Dhyana prowadzi do stopniowego wyciszenia umysłu i pozostawania w stanie wewnętrznego spokoju. To stan, w którym umysł nie jest już rozpraszany myślami, ani nie ulega wahaniom emocji. Medytujący doświadcza radości, spokoju, wyciszenia i wewnętrznego oczyszczenia.
Dhyana to etap, w którym praktykujący zaczyna doświadczać subtelniejszych poziomów świadomości i duchowego rozwoju. Stopniowo zbliża się do ostatecznego celu jogi - samadhi - stanu doskonałego zjednoczenia się z Absolutem.
Samadhi, ósma i ostatnia gałąź Astanga Jogi, to ostateczny cel tej duchowej praktyki. Samadhi jest stanem doskonałego zjednoczenia i zrozumienia, w którym praktykujący łączy się z Absolutem.
Samadhi trudno opisać słowami, ponieważ ten stan świadomości wykracza poza granice języka i zmysłów. To jest stan transcendentny, który przekracza wszelkie ograniczenia pojmowania. W Samadhi praktykujący doświadcza pełnej jedności z rzeczywistością, wicznego spokoju, wiedzy, radości, miłości i harmonii.
Samadhi nie można praktykować, jak poprzednich 7 gałęzi Astanga Jogi. Można go jedynie doświadczać albo nie doświadczać.
Istnieją różne doświadczenia Samadhi, które wiążą się z realizacją 3 różnych aspektów Prawdy Absolutnej - Brahmana, Paramatmy i Bhagavana. Celem Astanga Jogina jest doświadczenie Paramatmy - zlokalizowanego aspektu Prawdy Absolutnej we własnym sercu. Więcej na ten temat możesz przecztać w artykule Co To Jest Joga.
Astanga Joga to autentyczna ścieżka duchowa prowadząca do samorealizacji, która była praktykowana od niepamiętnych czasów. Jej celem jest poznanie zlokalizowanego aspektu Prawdy Absolutnej - Paramatmy.
Jest to bardzo trudna i wymagająca ścieżka, która w naszych czasach nie jest polecana, podobnie jak Kundalini Joga. Zamiast nich pisma jogi polecają procesy Karma Jogi i Bhakti Jogi jako najbardziej efektywne ścieżki dla współczesnych joginów.